All-llahu i Madhërishëm thotë: “Për të është njësoj (në dijen e Tij) si ai që fsheh prej jush thënien, si ai që e shpreh haptazi, si ai që vepron fshehtas natën (në errësirë të natës) dhe si ai që vepron haptazi ditën. Ai (njeri) ka përcjellës një pas një, para tij dhe prapa tij, që me urdhrin e All- llahut e ruajnë atë. All-llahu nuk e prish gjendjen e një populli (nuk ua largon të mirat) përderisa ata ta ndryshojnë veten e tyre. Po, kur All-llahu vendos ta ndëshkojë një popull, atë nuk ka kush që ta zmbrapsë. Ata, (njerëzit) nuk kanë mbrojtës tjetër pos Tij”. (Er-Rra’d: 10-11) Këta melekë, siç thotë Ibn Abbasi [radijall- llahu anhu], e mbrojnë njeriun nga çdo gjë e keqe dhe e ligë që i kanoset atij dhe na çdo anë, e kur të vijë caktimi i All-llahut, ata e lënë njeriun.