Tregohet nga qëndrimi i Albert Einsteinit në Japoni.
Derisa ai po qëndronte në një hotel dhe donte t’i jepte bakshish stafit të hotelit, por në Japoni nuk kishte kulturë bakshishi. Madje, ata ndonjëherë tentimin per t’iu dhënë bakshish e merrnin si fyerje. Kështu, punëtori tha: “Kjo është pjesë e punës sime dhe unë për këtë marr rrogën” dhe nuk pranoi bakshishin.
Ajnshtajni nuk e dinte këtë dhe duke qenë se, ai atë ditë kishte mësuar se do të merrte çmimin Nobel, i tha shoqëruesit: “Më lejo të ndaj gëzimin tim me ju. Ju nuk e pranoni bakshishin, por nëse më lejoni do t’ju lë një kujtim nga dita e sotme ”.
Ai mori letrën dhe stilolapsin që gjendej n? hotel dhe shkroi një shënim për punëtorin e hotelit, i cili e shoqëronte. Në fund, hodhi dhe firmën, Albert Einstein.
Punëtori japonez e mbajti këtë shënim për pjesën tjetër të jetës së tij.
Pasi ai vdiq, nipi i tij e nxori atë në ankand dhe e shiti atë “kartëmonedhë” për 1,600,000 dollarë në 2017.
Ajnshtajni, në atë copë letre të hotel Tokyo Imperial kishte shkruar: “Një jetë modeste sjell më shumë lumturi sesa një jetë e shqetësuar në kërkim të pavetëdijshëm të suksesit.”
Fjalë për fjalë për të kuptuar me të vërtetë këtë frazë është më e lartë se 1,600,000 dollarë.
Lumturia nuk shitet në treg.
Ndoshta mund të blini një dyshek të mirë, por nuk mund të blini një gjumë të qetë.
Ju mund të blini shtëpinë më të shtrenjtë të bukur, por nuk mund të blini një shtëpi të lumtur.
Siç tha Mark Twain:
“Shokë të mirë, libra të mirë dhe një jetë komode që mund të flejë me kokën në jastëk, një ndërgjegje, kjo është jeta ideale.”
